Mesafeler Ötesindeki Aileme, Sevgilerle!

Uzak Doğu denince çoğu zaman aklımıza Avrupa merkezli yaklaşımlarda olduğu gibi Tayland, Singapur veya Malezya gibi ülkeler gelirdi. Ta ki Borusan Cat'in Uzak Doğu Rusya’da 2015 yılından itibaren Caterpillar temsilcisi olmasına kadar…

Uzak Doğu Nerede, Yeni Evim Orada

O andan itibaren Moskova ve Saint Petersburg ile tanınan soğuk iklimli Rusya’ya daha fazla ilgi duyar ve daha çok haber takip eder olmuştuk. Amur Nehri, Khabarovsk şehri ve Sakhalin Adası artık günlük konuşmamıza giren kelimeler olmuştu. İş dışında arkadaşlarımızla veya ailemizle bu haberi paylaşırken birçoğunun doğal olarak bu bölgeyi daha önce duymamış olduğundan, mesafeyi kafalarında canlandırmaları adına “Japonya var ya, işte oranın kuzeyinde.” dediğimizde alınan ilk tepki “Uzakmış!” oluyordu. İstanbul’dan kuş uçuşu mesafesi 8.000 km olan Khabarovsk’a en kısa yolculuk aktarmalı bir uçuş ile 15 saat sürüyor.

Bu bölge hakkında daha çok bilgi sahibi olmam 2016 yılında iki Rus arkadaşımızın İstanbul’da verdiğimiz Yalın 6 Sigma Siyah Kuşak eğitimlerine katılması ile başladı -ki onlardan birisi şu an Borusan Cat Uzak Doğu Rusya Ülke Lideri Anton Krupskiy. 2017 yılında iki arkadaşımızın daha Siyah Kuşak olarak eğitime gelmesinin ardından haziran ayında ilk seyahatimi gerçekleştirdim. Hem Khabarovsk’ta hem de Sakhalin’de Yalın felsefesini, 6 Sigma’yı, veriye dayalı karar almayı, müşterinin sesi kavramını anlattım ama hepsinden de önemlisi kurucu ve onursal başkanımız merhum Asım Kocabıyık’ın bizlere miras bıraktığı Borusan kültürünü aktarmaya çalıştım. Daha sonra gerçekleştirdiğim 2 ziyaret sonrasında 2019 yılının başında Khabarovsk’ta çalışmak üzere görevlendirildim. Ailemin Türkiye’de kaldığı bu dönemde bahsettiğim mesafeyi sıklıkla kat etmiştim. Üzerine bir de İstanbul ile aramızda 7 saatlik bir zaman farkı eklenmişti.

Yorucu bir uçak yolculuğu ardından beni havaalanında karşılayan ülke lideri Anton Krupskiy oldu. Geçici olarak kalacağım hotele giderken yolda şehri tanıtıyordu. İnce bir kar tabakası ile kaplı, -20 derecelerde bir şehir... İstanbul’da kışları şapka ya da bere kullanmam, ihtiyaç da duymam. Ama son anda eşimin bavuluma koyduğu bereyi alıp arabadan otele yürürken ondan uzun bir süre ayrılamayacağımı anlamıştım.

Jet lag sonrası yarım gün dinlenmenin ardından ofis yoluna koyuldum. Kapıdan girdiğimde alışık olmadığımız kiril alfabesi ile yazılı posterler, şirket haberleri, reklamlar ve ilanlar aşina olduğumuz sarı, siyah ve turuncu renklerle karşımdaydı. Yazı içeriklerini anlamasam da renklerin sıcaklığı içimi kapladı. Bu kadar mesafe ötede Borusan bayrağının dalgalandığı bir çatı altına girdiğimi hissetmiş ve ne kadar büyük bir organizasyonun bir parçası olduğumu bir kez daha anlamıştım. Artık uzaklık kavramının bir önemi kalmamıştı.

Uzak Doğu İklimi ve Sporları

Sıcak bir karşılamadan sonra aile üyelerimizle tanıştım, kendimi tanıttım. Arkadaşlarım hafta sonları da beni yalnız bırakmıyor, birlikte yemek yiyor, balık tutmaya, kayak yapmaya gidiyorduk. Birlikte çalıştıkça ve ürettikçe bu bağ daha da güçlendi. Artık iki kültür arasındaki benzerlikleri ve farklılıkları konuştuğumuz dostlarım haline gelmişlerdi. Bizler 8000 km mesafe uzaklıkta doğmuş ve yetişmiş insanlar değil; büyük bir vizyon doğrultusunda aynı çatı altında buluşmuş birer aile fertleriydik.

Mesafeler Mesele Değil

Şimdi İstanbul’dayım, oradaki arkadaşlarımla iş dışında da dijital ortamda buluşuyor, kahve ve Uzakdoğu çayları eşliğinde sohbetler yapıyoruz. Paylaşımlarımız arttıkça, aramızda mesafe kalmadı. Biliyorum ki Uzak Doğu Rusya’da yakın bir Borusan ailem daha var.