Her Şey Sanal Mı?

Hepimiz dijital teknolojilerin modern dünyayı her geçen gün daha fazla fethettiğini fark ettik. Hayatımızın birçok alanında çevrimiçi hareket ediyoruz. Sanal gerçeklik artık bir kurgu değil, içinde bulunduğumuz bir süreç. Herhangi bir konuda milyonlarca terabaytlık bilgiye erişimimiz var. İnternet üzerinden çalışıyor, okuyor ve iletişim kuruyoruz. Hatta evden çıkmadan diğer şehirleri ve ülkeleri ziyaret etme imkânımız bile var. Ancak bazı başarılara hâlâ sadece gerçek hayatta erişilebilir.

Sanal Dünyadan Gerçek Dünyaya

Gelin tanışalım: ben Anton Pkhidenko, Amur Makine'deki altyapı projeleri için ekipman satış temsilcisiyım ve aynı zamanda Primorski Krayı Bölgesi'ndeki Güney Sihote-Alin'in en yüksek zirvesini fetheden kişiyim, Oblaçnaya Dağı'nı. Dağ, Çuguevski bölgesindeki “Zov Tigra” Ulusal Parkı'nda bulunuyor. Yüksekliği 1854 metreye ulaşıyor.

Dağ boyunca yürüyüş rotası farklı yükselti bölgelerinden geçiyor; dağın eteğinde bir tayga ve kendinizi bir ladin-köknar ormanında bulduğunuz karma bir orman geçiyor. Ancak, daha yukarı doğru tırmanırken, kendinizi bodur ağaçların, bodur sedirlerin ve dağ çayırlarının krallığında buluyorsunuz. Halbuki dağın tepesi kayalık ve düz, birçok dik eğim ve yamaç bulunuyor. Dağın faunası, iklim bölgelerinin çeşitliliği nedeniyle şaşırtıcı derecede zengin. Burada kahverengi Himalaya ayıları, kızıl geyik, kaplan, karaca, yaban domuzu, vaşak, sincap, rakun, tavşan, su samuru, tilki, vizon, misk sıçanı ve samur gibi ticari kürklü hayvanların aynı anda bulunması ise şaşırtıcı.

Dağın yamacında seyahat etmek çok heyecan verici ama yolculuğun hedefi hâlâ zirve. Ussuri Nehri vadisinin, Sikhote-Alin sırtının, Snezhnaya ve Sestra dağlarının nefes kesen manzaralarını sunuyor. Oblaçnaya'nın tepesine tırmanmak demek Primorye'yi tüm ihtişamıyla görmek demek.

Bir Hedefe Ulaşmaktan Daha İlham Verici Hiçbir Şey Yoktur

Benim ve ekibimin Oblaçnaya Dağı’nı fethetmemiz üç günümüzü aldı, yürüyüş rotası da 60 kilometre idi. Hedefimize ulaşmak için dik dağ çıkışları ve ani inişler, buzlu bentler ve düşen ağaçlarla dolu bir yolun üstesinden geldik.

Duygularımı sorarsanız, sadece şunu söyleyebilirim, birkaç yıldır yürüyüş ve tırmanış yapmama rağmen, böyle bir yüksekliğe ulaşmam benim için bir ilk oldu. Bu tür yolculuklarda insanın karakteri huysuzlanır, insan doğa ile yakınlaşır ve duygularını açığa vurur. Çok heyecanlandım ve sanırım bu, son tecrübem olmayacak!